Κατά τους χρόνους της ώριμης κλασικής εποχής (450-390 π.Χ.), η προώθηση των δημοκρατικών θεσμών στην πόλη της Αθήνας με τις μεταρρυθμίσεις του Θεμιστοκλή, του Εφιάλτη και του Περικλή έφτασε στο απόγειό της.

Με την άνοδο της τάξης των ναυτικών, εμπόρων και βιοτεχνών, την πτώση της τυραννίδας των Πεισιστρατιδών και τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη (508/7 π.Χ.), ωριμάζουν στην Αττική οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες για έναν πιο υπεύθυνο και δημιουργικό ρόλο του πολίτη μέσα στα πλαίσια της πόλης - κράτους, που αποτελεί τον πυρήνα του πολιτικού βίου των Αθηναίων.